Ondernemen met de verhalenbus
Onlangs was ik op een heel zakelijk evenement. Ik zat tussen verzekeringsmakelaars, garagisten en specialisten allerhande. Sommige in kostuum, ik in mijn rode broek, jeansvestje met groot gat in de elleboog en roze beenwarmers.
Alle aanwezigen kregen de uitnodiging om zich in precies één minuut voor te stellen. Na die minuut klonk een belletje en moest je terug naar je plaats gaan. We zaten aan ronde tafeltjes.
Ik nam plaats naast de baas van verschillende Toyota garages. Op het eerste zicht hadden we niets gemeenschappelijk. Tot er één van de aanwezigen vertelde dat hij iets in de begrafenissector wilde doen.
‘Dat is alleszins een job met werkzekerheid’, fluisterde de toyotaman me toe.
En zo hadden we toch even een intiem moment met een gedeeld sardonisch lachje.
Even later was het aan mij om me voor te stellen. Ik bracht mijn bedrijf naar voor in een verhaal van welgeteld vijfenveertig seconden. Nadien kwamen verschillende mensen me zeggen dat ze het een heel goed verhaal vonden.
‘Eigenlijk is storytelling de basis van alles hé’, zei een man met blinkende oogjes.
Een ongelofelijk mooi moment vond ik dat, om toch een klik te voelen met mensen die schijnbaar met compleet andere dingen bezig zijn.
Zij leren me om iets zakelijker te denken, en ik leer hen dan iets anders.
Tegelijkertijd wil ik er ook niet naïef in zijn. Ondernemen vraagt veel meer dan goed zijn in je vak.
Plannen, financieel inzicht, delegeren, zichtbaarheid, doorzettingsvermogen, risico’s nemen …
Ik ben nu vijf maanden in hoofdberoep. En neen, het is niet simpel.
Ik geloof in een middenweg met kleurtjes. Geld zal nooit mijn drijfveer zijn, maar het is wel een aardse realiteit waar ik niet omheen kan.
Ik ben die middenweg nog elke dag aan het maken, en wil ze graag verder delen met jullie.
Want er is véél meer dan het of – of ondernemingsverhaal dat ons wordt voorgeschoteld.
Wordt vervolgd!
Ann
No responses yet