Goed nieuws: het is gelukkig niet zo erg, de kosten aan de auto vallen mee.
Ik liet allerlei testen doen en de motor en katalysator zijn nog in goede staat.
Blijkbaar komt de slechte lucht door een onvolledige verbranding, en dat komt door de diesteltank. Er zitten/zaten waarschijnlijk vervuilde deeltjes in. Ik kreeg een product mee om in de tank te gieten.
‘Een medicamentje’, zei de garagist.
Hij zei dat het kon komen omdat ik hier trager rijd dan in België ?
De wegen zijn hier enorm bochtig, er zijn veel heuvels en ik rijd hier inderdaad veel trager.
Ik begrijp het niet zo goed, nu, in elk geval: de geur is weg.
Het zijn mijn laatste dagen in Zuid-Frankrijk. Vrijdag geef ik een auberge espagnol, oftewel potluck. Dat is hier een gewoonte wanneer je weggaat en mensen wilt bedanken voor iets.
Ik heb me versproken: ik nodigde deze morgen iemand uit om naar de ‘aubergine espagnol’ te komen, haha.
Mijn herboristenhart begint terug te kriebelen; er groeien hier veel wilde eetbare planten: japanse duizendknoop, wilde asperge, wilde prei, allerlei bessenstruiken, enz…
Donderdagmiddag zal ik mijn keukenschort aantrekken om vanalles klaar te maken.
En dan is het tijd om terug te keren, maar op een zéér trage manier… via snelwegparkings, een mevrouw die in een woonwagen woont zonder elektriciteit en enkele mooie slaapplekken.
One response
Toch wel een heel avontuur beleefd.
Leuk om te lezen.
Veilige terugreis 🍀