Ann
De trekker en verantwoordelijke van project Troubadour21 ben ik, Ann, een 33-jarige vrouw. Hoe zou ik mezelf beschrijven? Avontuurlijk, gevoelig, zacht, volhardend, koppig, menslievend, chaotisch, dromerig. Anderen beschrijven me als speelvogelbegeleider, zeepbelarchitecte, windklokje, bosnimf en zandloper 🙂
Wanneer ik een doel voor ogen heb, is het quasi onmogelijk om het uit m’n hoofd te zetten. Als zevenjarige had ik zo’n doel: ik zou schrijfster worden! Misschien ken je het wel: dromen verdwijnen naar de achtergrond, mensen vertellen dat je niet kan leven van schrijven, dat je een gewone job moet zoeken. Dat deed ik dan ook. In 2009 studeerde ik af als verpleegkundige. Ik heb gewerkt als psychiatrisch verpleegkundige en opvoeder. Ik heb het graag gedaan, maar kon niet helemaal aarden in de zorgsector. Alles moest heel snel gaan, er was weinig tijd voor de mensen. Ik voelde me een beetje dood vanbinnen. Mijn creatieve kant raakte helemaal ondergesneeuwd en de innerlijke roep om iets te doen met schrijven én mensen, werd steeds luider. Ik wilde zelf iets in de wereld zetten.
Het was geen gemakkelijke weg, maar beetje per beetje begon ik mijn vleugels te spreiden. In 2015 ontwikkelde ik mijn eerste theatervoorstelling. Het was kleinschalig. De reacties waren positief. Ik bleef schrijven, columns, filosofische gedichten. Langzaamaan ontwikkelden er zich verschillende activiteiten: verhaalnamiddagen voor kinderen, verhaalavonden voor volwassenen en het schrijven van teksten op maat.
Typerend voor mijn teksten is de levendige fantasie. Daarom klikt het erg goed met jonge kinderen. Mensen vragen me vaak: ‘ hoe kom je er bij?’ Ik zie verhalen voor me afspelen. Ik heb een voorliefde voor sprookjes en fabels, maar mijn kracht is dat ik me kan inleven in verschillende genres. Ik schrijf ook graag over het gewone, het banale, dat is vaak wat mensen bindt.
Soms denk ik dat er een kabouter in mijn hart leeft. Hij is er sluimerend aanwezig maar wordt actief wanneer iets of iemand beroep op hem doet. Met een emmertje woorden gaat hij dan aan de slag. Zorgvuldig en vrolijk zoekt hij uit wat bij de persoon of situatie past. Zijn doel is om de kracht van het woord in ere te herstellen. Het kaboutertje is er altijd geweest maar had tijd nodig om te rijpen, een vocabulaire op te bouwen en om de wereld zich beetje per beetje eigen te maken. Het contact als verpleegkundige met de patiënten en cliënten heeft de kabouter doen rijpen. Ook eigen ervaringen deden hun duit in ’t emmertje. ’t mannetje heef veel gezien. Eenzaamheid, ziekte, dood maar ook vriendschap, liefde, kracht. Allemaal dingen waardoor zijn vocabulaire in het emmertje nu erg uitgebreid is geworden!
Wat? Het is heel moeilijk om in één zin te beschrijven wat ik nu juist doe. Ik probeer het in drie lange zinnen 😉 Ik schrijf verhalen voor jong en oud, vertel, reis, kook onderweg met eetbare wilde planten, maak muziek. Ik ben diep geïnteresseerd in mensen en in het creëren van een warme samenleving waar kunst een belangrijk (geïntegreerd) plaatsje in heeft. Ik geloof in vernieuwing van binnenuit, verandering in de buitenwereld komt vanuit het individu dat een eerlijk en waarachtig contact heeft met zichzelf.
Geïnteresseerd in een samenwerking? Stel me jouw vraag, dan brainstormen we even en kijken we wat mogelijk is.
Klik hier voor mijn creatief cv
Luister hieronder naar een paar ingesproken teksten op soundcloud
Recensies van mensen die luisterden naar mijn verhalen in het Mezrab Storytelling Center:
The story was very funny, but especially because of the way you told it. Also the images were very clear and easy to imagine. There was just enough there to create a whole setting. Great!
Ann is very natural on the stage. I like how she played with her body language and voice (Pim)
thank you for that wonderlfully imaginative tale! You transported me+ surprised me again+again with interesting and funny twists (Caithlyn)
Wat een mooi verhaal. Fantastisch verteld en dat stuk over die kokosnoot die in de kooi moest, vond ik bijzonder leuk (Natacha)
What a nice ”round” story. I loved the fantasy. I really was on the island with the parrot and woman. Your facial expressions and jokes were hilarious (Tean)
Je ”droge” stijl van vertellen werkt erg goed. Je overdrijft nergens, en lijkt zelf bijna verrast door wat je vertelde. Keep going! (Sanne)